ووشو ورزش رزمی ملی چین است که مرکب از دو کلمه "وو"و "شو" به معنی هنر رزم می باشد

ووشو wushu به هنرهاي رزمي کشور چين گفته مي‌شود که در آن انواع مختلف حرکات براي سلامتي جسم و روح و دفاع شخصي در نظر گرفته شده‌ است.

در چين باستان از هنرهاي رزمي براي دفاع از سرزمين، خود يا خانواده و مقابله با دشمنان و راهزنان و ... استفاده مي ‌شد. ووشو نه تنها يک ورزش سنتي چين، بلکه عناصر فلسفي، اخلاقي، زيباشناسي، پزشکي و نظامي را نيز در بر دارد...

چاچوان (پین‌یین: Zhāquán) یک هنر رزمی چینی است که از سبک‌های کونگ‌فوی شمال چین معروف به چانگ‌چوان و از منابع مهم ورزش مدرن ووشو به شمار می‌رود.

از ویژگی‌های چاچوان کونگ‌فو رقص پای سریع، تغییر جهت‌های ناگهانی و درنگ‌های کوتاه در یک وضعیت ثابت برای فریفتن و غافل‌‌گیر کردن حریف و همچنین پرش‌ها و جهش‌های ناگهانی است. در این سبک از فنون مستقیم به همراه حرکت‌های مدور و همچنین ضربات لگد، ضربات جارویی و فنون پرتابی استفاده می‌شود...

ساندا یا سانشو (به معنی: مبارزه آزاد) یک ورزش رزمی تن به تن چینی است که از سبک‌های ترکیبی کونگ‌فو و کشتی با عناصری از بوکس غربی ایجاد شده است. این سیستم رزمی در اوایل سده بیستم به منظور حداکثر کاربردپذیری و با تاکید بر فنون پرتابی، قفلی، و گلاویزی قابل استفاده در مبارزات خیابانی و زندگی واقعی ابداع شد و به نیروهای ارتش و پلیس چین به عنوان روش آموزشی استاندارد مبارزات تن به تن آموزش داده می‌شود...  

ووشو (به چینی: 武術)‏(پین‌یین:wǔshù) یک هنر رزمی مدرن چینی است که پس از انقلاب ۱۹۴۹ چین برای ملی‌سازی هنرهای رزمی سنتی چینی ابداع شد.

مسابقات ووشو در دو بخش نمایشی (تالو) و مبارزهٔ فول کنتاکت (سانشو یا سان دا) برگزار می‌شود.

تالو از فرم‌های...

واژهٔ ووشو به خط چینی ساده‌شده.